“Dag huis, dag lieve oude woning
Ik vond je al met al zo fijn
Een warm gevoel, een dierbaar plekje
Een leven lang aan het Floraplein”
Hi Willeke,
Sorry dat ik niets meer heb laten horen joh. Ik was nogal druk met alles. Remigreren is een aardige klus. Nieuwe huis bewoonbaar maken, inschrijven bij alles en iedereen, dingen regel, nog meer dingen kopen, oude huis leeghalen. Je kent het wel. Je hebt er tenslotte een liedje over gemaakt.
Ik was net aan het wandelen. Vijf kilometer heen en terug door de velden en de dorpen. Nog een keer het landschap bekijken en zachtjes weemoedig mijmeren over wat was en wat komt. Het is stralend weer. Het voorjaar in Spanje is heerlijk. Gelukkig ben ik weg voordat straks in juni de oven weer aangaat.
Terwijl ik liep te wandelen neuriede ik je liedje.
Ik heb nog lopen denken over je aanbod om “Het Oude Huis” op het terras te komen zingen als afsluiting. Maar, ik doe het toch niet. Het is voor jou een hele reis hiernaartoe en dat voor een liedje van drie minuten. Je bent ook geen twintig meer. Hotel, ticket, eten. Het wordt een duur afscheid. “Het ken ook op, hè”, zou Klaas zeggen. Het was lief aangeboden dat je er verder niets voor wilde hebben. Dat stel ik enorm op prijs. Maar mijn besluit staat vast. Ik zoek je wel ff op Spotify op en zet de speaker van mijn iPhone lekker hard.
Liefs Marc.
O ja, Klaas was enorm fan van je.