Gezicht(s)verlies

Gepubliceerd op 25 april 2025 om 08:33

Het is een woord dat je wel vaker ergens leest of zelf gebruikt. Ook ik. Maar ik had niet gedacht dat ik ooit zou meemaken dat ik niet figuurlijk, maar echt letterlijk en dan in hoofdletters zou zien hoe iemand haar gezicht verloor. Gezichtverlies!

Ik schreef het al in een eerdere briljant schrijfseltje. Je bepaalt zelf hoe je er uit ziet. Je kleding, je maquillage (duur woord voor je make-up), je haar en vooral je gewicht. Niemand op deze aardbol heeft het recht of de macht om te bepalen hoe licht of zwaar we moeten zijn.

Jij bepaalt wat jouw ideale of gewenste béèmietje is.

Tram vijf op weg naar huis. Het is druk. Voor me zit een meisje met een iets hoger getalletje keihard te facetimen met haar vriendje. Geluid op de luidspreker. Het nieuwe normaal in het pitoreske Rotjeknor. Ik heb me er een tijdje geleden maar bij neergelegd en duik meestal in mijn eigen noice-cancelled wereldje. Maar soms, zoals nu, vind ik het ook heerlijk om onopgemerkt en schaamteloos mee te luisteren naar het wel en wee van de laatste generatie. Het valt overigens wel op dat die erg veel wee hebben en een stuk minder wel. Da's best opvallend. 

Het telefoongesprek is voorbij. Ik heb er twee nieuwe vrienden bij, want ik weet na die tien minuten zo veel details van die twee dat het heel vertrouwd aanvoelt. Gekke wereld. Gillen om je privacy en tegelijk je hele hebbe en houwe de tram in slingeren.

Het is tijd voor selfie.

Nee, niet ik. De luidsprekende juffrouw. Mijn hoofd is niet geschikt voor selfies. Na twintig pogingen sta ik er nog steeds als een idioot op. Niet te doen.

Ze tuit haar mondje zoals alleen de laatste generaties dat kunnen. Nou ja, met als uitzondering mijn lieve vriendin Kim Holland dan. Die trok in de vorige eeuw al op commando zo’n goudvissmoeltje.

Hoofd ietsje schuin. Lipjes op standje vissekom en klik!

In een split second zie ik het resultaat op haar scherm en schiet bijna in een lachstuip die overgaat in een hyperventilatie.

Het kind heeft een filtertje. En niet zomaar eentje. D’r gezicht is in de breedte gehalveerd! Ik zweer het je!

Echt? Kind luister even. 

Je bent mooi zoals je bent en echt niet beter als je foto’s de wereld instuurt waarop vijftig procent van wie je bent is weggefilterd. Echt waar, want hoe vaak je dat ook doet, ik en de rest van wereld ziet gewoon de volle honderd procent van je en dat is helemaal okay.

Dus, weg dat belachelijke filter en face reality. Ik mag dan gecertificeerd homo zijn, maar zie nog steeds dat je zonder dat malle filtertje gewoon een hele leuke meid bent.