Je bezighouden met dingen die echt belangrijk zijn en mensen heb tijd laten verspillen aan dingen waar ze niet mee bezig zouden moeten zijn. Bij ons op het werk is dat een belangrijk uitgangspunt. Maar dat geldt blijkbaar niet voor ieder bedrijf.
Birckenstock
Ja, je leest het goed. Die lompe en oerlelijke gedrochten voor aan je voeten zijn doorgedrongen tot mijn schrijfsels. Die dingen zijn onontkoombaar blijkbaar. Kom nou niet aan met dat ik-weet-dat-ze-er-niet-uitzien-maar-ze-lopen-zo-lekker gezwets. Je had ze gewoon niet moeten kopen.
“Wel Crocs?”
Nee, lieffie. Zeker geen Crocs. Dat is de overtreffende trap in lelijkheid als het om Birkenkots gaat.
“BirkenSTOCK.”
Ja, ik weet het. Maar mijn benaming bekt lekkerder om mijn intense afkeur te onderstrepen.
Het probleem is deze keer niet die rare Jezuspantoffels, maar die halve zolen in de directie. Die zijn helemaal van God los.
“Da’s nou wel weer een leuke dubbele woordspeling vind ik, haha!”
Ik vond hem zelf eigenlijk ook wel briljant gevonden. En door.
Die malloten hebben gewoon de hoogste rechters in Duitsland hun kostbare tijd lopen verkwanselen. Ja, je leest het goed. Niet Meester Frank Visser met vriendje Viktor Brand en zijn dit-is-mijn-besluit-en-daar-moet-u-het-mee-doen, maar de hoogste rechterlijke macht. Ik schat een tonnetje of wat per jaar.
“Hebben ze die gedwongen op die sloffen te lopen?”
Nee, gelukkig is het zo erg nou ook weer niet. Stel je voor. Dat soort mensen loopt op dure designermaatmuiltjes en die krijg je nog niet onder verdoving met hun gepedicuurde voetjes in die rare dingen.
Nee, ze hadden een rechtszaak gestart tegen concurrenten en probeerden die er van te weerhouden om die lelijke dingen na te maken. Waarom dat überhaupt iemand zou willen die is me een raadsel, maar soit.
En weet je hoe ze dat wilden doen? Nou, dat ga ik je vertellen. Ze wilden dat de rechter besloot dat Birkenkots kunst is.
Ik citeer even een stukje van mijn nu.nl vriendjes.
“Via de rechter hoopte Birkenstock dezelfde auteursrechtelijke bescherming te krijgen als die geldt voor kunstwerken. Maar het Duitse hof ging daar niet in mee. Volgens de rechter voldoen de sandalen niet aan de voorwaarden om als kunstwerk te worden gezien.”
Nou lieve Birkenslofmensjes, die moeite hadden jullie je kunnen besparen hoor. Dat had ik je gratis en voor niets kunnen vertellen. Kunst, werkelijk? Hoe blond kun je zijn. Wat een waanideeën en verspilling van tijd van die rechters. De criminelen lachen hun ballen uit hun broek. Het rechtssysteem is overbelast.
Ja, nu snap ik wel waarom.