Mijn lieve vriendin was vrijdag bij me om samen een lekker stukkie te lopen. Koppie leegmaken. Nou is dat met die vrouw eigenlijk onmogelijk, omdat er altijd wat gebeurd of verkeerd gaat als ze bij me in de buurt is. Zo ook deze keer.
Ze wist een leuke route langs de Maas. We konden hier van het pad af en een klein paadje in. Het paadje veranderde na twintig meter in een geultje van twintig centimeter met aan beide kanten de brandnetels tot mijn oren. “Komt goed”, zei ze steeds. Ze had zelf geen idee hoe ongeloofwaardig ze klonk denk ik.
Het feit dat ik dit nu schrijf is het bewijs dat ze gelijk had. Maar, het had niet veel gescheeld of we waren nooit meer thuisgekomen. Altijd wat met die vrouw. Eerlijk is eerlijk, we hebben weer keihard gelachen. Dat dan weer wel.
“Zijn jullie toen over een drempeltje gevallen?”
Hé lieffie. Nee, dat niet. Dat komt zo.
Vriendin had een goed idee. Gratis, vrijblijvend en ik weet zeker zonder bijbedoelingen.
“Waarom begin je niet met sporten? En dan met een personal trainer?”, zei ze terloops tijdens de koffie met appeltaart en slagroom en vanillesaus. “Leuk en goed om mensen te ontmoeten”.
Goed plan op zich. Maar toch…
Mijn appeltaartje heb ik met tegenzin en vol schuldgevoel opgegeten.
“Dat geloof je zelf toch niet hè?”
Eh, nee Klaas!
Ze vond het zelf een briljant idee. Ze heeft ook gelijk. Ik ben er een paar keer per week uit, ontmoet mensen en mag naar een leuke gespierde trainer aankijken. Kan erger.
Die personal trainer is wel een goed idee. Niet alleen vanwege het uitzicht (wel reden nummer één…), maar ik heb absoluut een bewaker nodig omdat anders de kans zeer groot is dat ik na twee keer alweer een briljante smoes heb om niet meer te gaan.
“Ze kent je heel goed zo te horen, lieffie”.
Fijn, bedankt Klaas!
Ik heb nog geprobeerd om met een stalen gezicht te verkondigen dat de sportschool die op vijftig meter van mijn huis ligt een wachtlijst heeft. Maar daar prikte ze doorheen.
Mijn conditie is belabberd en die buik staat me tegen. Regular fit is steeds vaker belly-fit. Dat staat me tegen en dan mot je wat doen of stoppen met huilerdehuil doen.
Maar die drempel. Waarom is die drempel van de sportschool zo hoog?
Morgenavond ga ik informeren.
“Wat goed dat je gaat beginnen, lieffie!”
Rustig aan, ik ga informeren zei ik. Kleine stapjes.