“Hi Lieffie, waar was jij zo vroeg vanmorgen? Je was opeens weg”.
Klopt! Ik had een belangrijke afspraak. Hou het even tussen jou en mij. Ik heb me van de week ingeschreven bij de sportschool en had vanmorgen de intake. Vragen, wegen, meten.
“En? Confronterend?”
Nee, het tegendeel. Ik kwam er heel goed van af. Vet iets te veel, BMI iets te hoog, maar alles bij elkaar verrassend goed. En goed nieuws.
“Oh, wat dan? Werkt Andres daar ook?”
Haha, nee lieffie. Helaas. Jouw zongebruinde Braziliaanse gespierde inspiratiebron van de sportschool op IJburg is er niet. Maar ik moet zeggen dat het uitzicht vandaag ook niet verkeerd was.
Ik heb drie jaar teruggekregen. Gewoon zomaar. Gratis. Ja echt. Geen zevenenvijftig jaar op de teller, maar een werkelijke leeftijd van vierenvijftig! Hoe mooi is dat. Ik ga voor jou dus ook ff zo’n intake regelen. Als jij dan ook drie jaar terugkrijgt, dan kun je nog ff terugkomen!
“Waar zit die sportschool?”
Bij mij in het pand. Vijftig meter lopen. Daarom weet ik dat ik heel vaak ga en blijf gaan.
“Eh lieffie. Ik wil de pret niet bederven, maar de sportschool in Utrecht zat op honderd meter. Daar zijn we tien keer geweest in twee jaar”.
In het verleden behaalde….
Het komt goed. Ik voel het. Nu is het anders. En anders heb ik vandaag meer gesport dan in de afgelopen vier jaar. Dat is al een hele verbetering. Toch?
“Da’s waar lieffie”.
Ik merk ook gelijk de nadelen weer van het sporten. Net was ik in de Jumbo en ik zat vast in het poortje. Te breed. Ik moest er zijwaarts doorheen. Volgens mij zitten mijn t-shirts ook strakker om mijn armen.
“Wil je dat ik iets zeg?”……